Hayatımda ilk önce SEVMEYİ öğrendim çünkü sevdikçe kendimi hisssettiğimi
öğrendim.
AFFETMENİN ne olduğunu anladım ve affetmenin aslında yeni insanlar
kazandırdığını gördüm.
Bir gün geçmişime baktığımda PİŞMANLIĞIMDAN üzülmediğimi gördüm, bunları ben yaşadım çünkü.
Birisini HATIRLAMANIN aslında ufak bir telefon görüşmesi kadar basit olduğunu biliyorum artık.
Aslında BANA DEĞER VEREN İNSANLARIN çok yakınımda olduğunu fakat gözlerimin
hep uzaklarda olduğunu anladım.
Birisini kırdıktan sonra ÖZÜR DİLEMENİN aslında beni ben yaptığını anladım.
SEN BENİM İÇİN ÖNEMLİSİN kelimesinin verebilecek en büyük hediye olduğunu
buldum.
Bir yerden sonra KELİMELERİN mana ifade etmediğini biliyorum.
Sahilde yürür ve düşünürken birinin de beni DÜŞÜNDÜĞÜ duygusu beni
sevindiriyor.
MUTLU OLMANIN aslında bir kedinin güzel bir anını yakalamak kadar basit
olduğunu anladım.
KAÇIRDIĞIM FIRSATLARIN aslında bana yeni fırsatlar yarattığını gördüm.
Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerim, gün geldi HAYATIMDAN
KAYAN YILDIZLARIN gömüldüğü maziyi unutması gerektiğini anladım.
GÖZLERİN kelimelerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini
biliyorum.
Hayatımda YANIMDA GÖRMEK istediklerimi yanımda göreceğim, çünkü onların
bana değer verdiklerini biliyorum.
